Custom - podróbka Breyer "Trakehner" C. Hessa

Dzisiejszy krótki opis customa wstawiam rzutem na taśmę, zanim na dobre zacznie się przed-uczelniana gorączka (a plan studiów zakładający zasuwanie od świtu do nocy, przynajmniej przez 2 pierwsze miesiące, nie wygląda zachęcająco). 

 

Przedstawiam kudłatego ogiera ochrzczonego przez moją Mamę "Forget Me Not".

Konik jest przeróbką kupionego za grosze konia dla lalek, którego dokładniej opisywałam tutaj - klik. A niżej porównanie z Totilasem.

Muszę przyznać, że jestem z niego wyjątkowo dumna. Dawno nie podejmowałam się włoskowania tak dużej powierzchni modelu i o dziwo nie wyszło najgorzej.

 Najwięcej problemów przysparzała grzywka, która uparcie sterczała do góry. 

 

 

 

Ale odrobina lakieru i uprząż z gumki recepturki pomogły ujarzmić ten dziki fryz.

(Protip: nie używajcie igieł insulinówek do rozplątywania włosków. Bardzo łatwo je wygiąć i ułamać z nasadki.)

Starałam się dodać detale, które odwróciłyby uwagę od faktu, że nie biorę sobie do serca wskazówek co do cieniowania maści karej :P (choć przemknęło mi to przez myśl, ale już do skończeniu pracy i wyrzuceniu zaschniętych resztek farby).

Zaróżowiłam skórę pęcin oraz (mocniej) odmianę na pysku, zrobiłam szary pyszczek, błyszczącą śluzówkę we wnętrzu chrap... no i oczy, które wyszły zadowalająco.

***

Swoją drogą, zajrzałam do postu pisanego mniej więcej w tym okresie - ostatni tydzień września - z zeszłego roku, w którym pokazywałam swoją kolekcję. O jeżyku... ile ja miałam tego plastiku! Aktualnie stan koniowatych wygląda tak:

Szkieletor po lewej dopiero "się robi".

Przy czym przyszłość klaczy dońskiej z collecty stoi pod znakiem zapytania. Czekam też (od maja) na malowany na zamówienie custom źrebaczka. Miło byłby, gdyby dotarł w tym roku...

Na koniec dziękuję za czytanie i motywujące komentarze. Wasze blogi także czytam na bieżąco i postaram się odzywać w wolnej chwili.

***

Tyle na dzisiaj.

 Miłego dnia!

 Aktualizacja 2023 - ma fajniejszą grzywkę z wełny czesankowej.